رفتم به شهر سبز غزل پا به پای عشق
پر شد دوباره حجم شبم از هوای عشق

اینجا جنون فاصله بیداد می‌کند
ای اعتبار حرمت بی‌انتهای عشق

من بی‌قرار و آینه‌ها نیز خسته از
تکرار درد، کهنه‌ترین ماجرای عشق

ای منتهای صبر، مرا با خودت ببر
تا فصل سبز خاطره، محض رضای عشق

حرفی‌ست ساده، شعر من این‌بار سهم تو
یک داغ تازه، سهم من از کربلای عشق

آرام می‌روی و کوچه پر از نور می‌شود
با امتداد روشنی از رد پای عشق

از حجم شب دوباره دلم ضجه می‌زند
من مبتلات گشته‌ام ای مبتلای عشق...

شعر: خانم مریم سقلاطونی