ما مرده ایم و تو نفست مرده زنده کن
پس واجب است این که مسیحای ما شوی...

تو خانمی و جلوه بالای هر سری
اصلا عجیب نیست که آقای ما شوی...

تو آمدی که با برکات نسیمی ات
روزی یا امام رضاهای ما شوی...

اصلا قرار بود در ایران زمین ما
چون فاطمه بیایی و زهرای ما شوی...

شهر تو آشیانه ی امن امام هاست
گلدسته ات مطاف شب و روز انبیاست...

بانو قسم به پنجره های ضریح تو
این آستانه ای است که باب الرضای ماست...

روی در حریم تو زیبا نوشته اند
" اینجا حریم دختر پیغمبر خداست...

اینجا به احترام قدم نه - که از شرف
گیسوی حور و بال ملک فرش زیر پاست...

اینجا مس تو را به نگاهی طلا کنند
تا اسم اعظم است چه حاجت به کیمیاست"...

اینجا مدینه دگر آل فاطمه است
اینجا دل شکسته به دنبال فاطمه است...

شعر: علی اکبر لطیفیان