ازشب میلاد تو اینگونه حاصل می شود
ماه روز اول ذی القعده کامل می شود
بارها سر در میارد از شب میلاد تو
تا که جبرائیل ازخورشید غافل می شود
گوئیا شان نزولش می شود ایران ما
هرچه بر "موسی بن جعفر"سوره نازل می شود
ساده تر باید بگویم، نوکرم
کفشدارم؛ کفش‌هایت را بیار
پس قدم بر روی چشمانم بذار
کفشدارم؛ کاش مهدی (عج) رد شود
کفش خود را هم به اینجا آورد
مولودی دست‌زنی ولادت بانوی آب و آینه حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها
مداح: سید مهدی میرداماد
از صحن امام رضا وارد می‌شوم
توقفی و سلامی کوتاه!
بعد صحن امام هادی
پرده ی مخمل سبز را کنار می‌زنم
چند گام جلوتر
سمت چپ ضریح!
بوسه‌ام نمی‌چسبد به ضریحش!
خاک این شهر به چشمان تو عادت دارد
خوش بحال نفس قم که لیاقت دارد
چون تو یک روز از این کوچه گذشتی
عمری زندگی در دل این شهر سعادت دارد
خانه‌های آن کسانی می‌خورد در بیشتر
که به سائل می‌دهند از هر چه بهتر بیشتر
عرض حاجت می‌کنم آن جا که صاحبخانه‌اش
پاسخ یک می دهد با ده برابر بیشتر
دستی دوباره سوی حرم می کشد مرا
شکر خدا دوباره شدم زائر شما
بی بی چقدر نور و صفا دارد این حرم
دل را چه می برد طرف مشهد الرضا
ما مرده ایم و تو نفست مرده زنده کن
پس واجب است این که مسیحای ما شوی...
تو خانمی و جلوه بالای هر سری
اصلا عجیب نیست که آقای ما شوی...
تو آمدی که با برکات نسیمی ات
روزی یا امام رضاهای ما شوی...