خیابان ارم را نه !

بگیر از من جهانم را

      ولی بانو! حرم را نه

تمام جاده‌ها، آری

      خیابانِ ارم را نه !                                شعر: خانم ز.بشری موحد

عشق و شیدایی ...

چندیست زیارت حرم می خواهم
از فاطمه احسان و کرم می‌خواهم

چندیست قدم زدن به عشقت بانو
در طول خیابان ارم می‌خواهم

از دست کریم تو هزاران حاجت
یک یک به ازای هر قدم می‌خواهم

کاش کفشم ...

شمیم عود و عنبر،‌ کفشداری

شکوه نور و مرمر، کفشداری

حرم را دوست دارم کاش کفشم

بماند تا ابد در کفشداری

پ.ن1: کفشداری شماره 8 روبروی درب 8 خ ارم

پ.ن2: آقای غلامی(سرشیفت روزهای دوشنبه کفشداری) مدیر مدرسه

دلم تنگ شده ...

آخ که چقدر دلم تنگ شده برای این قبر  ...

دلخوشی بود برای بزرگ و کوچیک ...

پ.ن1 : بزرگ و کوچیک باهاش خاطره دارن ...

پ.ن2 : نذر گندم می‌کردیم واسه کبوترای حرم ...

پ.ن3 : صحن امام رضا (ع) (آینه) ورودی درب 3

تنها پناه دلم ...

تنها پناه دلـــم صحن آینه‌ست

وقتی دلــــم از آهِ زمانه مکدر است

پ.ن: نائب الزیاره دوستانیم ... به قید حیات ... اگر قبول افتد ...

عکس: خانم ص.خلج

ببخش از اینکه گفتم عاشقونه ...

دلم - شاید یکی از کفتراتون -

حسابی خو گرفته با هواتون

شبا وقتی که می بندن درارو

دلم می مونه تو صحن و سراتون

یه عمره عاشقونه هر شب و روز

توی شادی و غم کردم صداتون

صُبا گفتم : سلام ، خورشید بانو !

شبا گفتم : سلام ، مهتاب خاتون !

ببخش از اینکه گفتم عاشقونه

نه خانم ، ما کجا و عاشقاتون ؟

منِ بیمار ... طبیبم شدی یا معصومه (س)

در حرم، رسمِ ادب، سر به زمین باید داشت
قطره‌ای شرم گُنه، روی جبین باید داشت
به تمنایِ وصالت، چه فرستم از پیش....؟
که بجز اشک، برایت‌، چه نگین باید داشت؟
آنکه بیرون زِ بهشتِ تو رود، عاقل نیست؛
ذره‌ای مهرِ تو را، همچو یقین، باید داشت

سلامی از پنجره فیضیه ...

وارد مدرسه فیضیه که شُدید

سراغ حجره‌های دارالشفاء رو بگیرید

طبقه دوم راهروهای خروجی به سمت پشت بام ...

                                        السلام علیکِ یا اُخت الرضا سلام الله علیها

عکس: دوست خوبم "مصطفا اسماعیلی (اباالجواد)‌"

تمام دغدغه ام ...

حالا تمام دغدغه‌ام این شده حسین

این اربعین، کرب و بلا می‌بری مرا ؟

-----------------------------------

پ.ن: دخیلکِ یا سیده معصومه _{(سلام الله علیها)}

می دانم دوشنبه‌ها

هوایم را جور دیگری داری ...

هَذَا یَوْمُ الْإِثْنَیْنِ وَ هُوَ یَوْمُکُمَا وَ بِاسْمِکُمَا وَ أَنَا فِیهِ ضَیْفُکُمَا فَأَضِیفَانِی وَ أَحْسِنَا ضِیَافَتِی
چه خوشبخت میهمانی است، آنکه شما میزبانش باشید.
(+) تمنای دعا

مگر که باز تو امضای کربلا بدهی ...

دوباره آمده ام تا به من بها بدهی
مرامریض کنی و مرا شفا بدهی

گره به کار من افتاده ای کلید بهشت
خدا کند که به من فرصت دعا بدهی

من از زیارت قبلی خراب تر شده ام
خدا کند به من بی پناه جا بدهی

امشب نائب الزیاره‌تان هستم به رسم ادب ...  اگر قبول افتد ...

ادامه شعر ...

بانو اجازه هست ...

جــــایـــی کــــه کوه خضر به زحمت بایستد

شــــاعـــر چـــگـــونـه پیش تو راحت بایستد

نـــزدیـک می‌شوم به تـو، چیزی نمانده است

قـــلــبـــم از اشـــتــــیــــاق زیــــارت بایستد

بــانــو ســـلام کــــاش زمان با همین سلام

در آســــتـــانــــه در ســــاعـــت بـــایــسـتد

و گـــردش نـــگـــاه تـــــو در بـــیـــن زائـــران

روی مــن، ایـــن فــتـــاده بــه لکنت، بایستد

ادامه این شعر زیبا در ...

تصویر صحن خلوت و باران نگفتنی‌ست ...

صدای ضبط، اتوبان، هوای بارانی
به خود بیا! نرسیده به قم توقف کن
سلام دختر باران! سلام خواهر ماه!
بهشت را به همین سادگی تصرف کن