دستی دوباره سوی حرم می کشد مرا
شکر خدا دوباره شدم زائر شما

بی بی چقدر نور و صفا دارد این حرم
دل را چه می برد طرف مشهد الرضا

چرخی میان صحن و رواق و قدم قدم
پایین پای می برد این واژه ها مرا

وقتی که قاب چشم ترم شد ضریح تو
مجنون و مست قافیه دم زد ز کربلا

حس می کنم دوباره دلم پر گرفت و رفت
آری زمان اذن دخول است و وهل أتی

از این به بعد واژه به دادم نمی رسد
تا دم زنم ز نای نی و سوز نینوا

* * *
بی بی دوباره بال خیالم گشوده شد
آری دوباره سوی حرم می کشد مرا

شعر : وحید محمدی

عکس : خانم خلج