حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی می‌فرماید: بعد از فروپاشی شوروی سابق و آزاد شدن جمهوری‌های مسلمان‌نشین و از آن جمله جمهوری نخجوان، مردم شیعه نخجوان تقاضا کردند عده‌ای از جوانان خود را به حوزه علمیه قم بفرستند و تا برای تبلیغ در آن منطقه تربیت شوند .

مقدمات کار فراهم شد. از بین 300 نفر داوطلب، 50 نفری که معدل بالاتری داشتند و از همه جامع‌تر بودند انتخاب شدند. در این میان جوانی – که با داشتن معدل بالا به سبب اشکالی که در چشمش وجود داشت انتخاب نشده بود - با اصرار فراوان پدر ایشان، مسئول مربوطه ناچار به قبول او شد.

هنگام فیلمبرداری از مراسم بدرقه از این کاروان علمی، مسئول فیلمبرداری دوربین را روی چشم معیوب این جوان متمرکز کرده و تصویر برجسته‌ای از آن را به نمایش می‌گذارد. جوان با دیدن این منظره بسیار ناراحت و دلشکسته می‌شود. این جوان پس از آمدن به قم و ساکن شدن در مدرسه به حرم مشرف شده و با اخلاص تمام به حضرت معصومه متوسل می‌شود.

در همان حال خوابش می‌برد و در خواب عوالمی را مشاهده کرده و بعد از بیداری می‌بیند چشمش سالم و بی‌عیب است. بعد از شفا یافتن به مدرسه بر می‌گردد و دوستان او با مشاهده این کرامت دسته جمعی به حرم حضرت معصومه (س) مشرف شده و ساعت‌ها مشغول دعا و توسل می‌شوند.

وقتی این خبر به نخجوان می‌رسد، آنها مصرانه خواهان این می‌شوند که این جوان بعد از شفا یافتن برگردد و باعث استحکام عقیده مسلمین شود.

(ضبط صوتی و تصویری این کرامت به نقل حضرت آیت الله مکارم در واحد سمعی و بصری در واحد فرهنگی آستانه مقدسه موجود است.)